Nacht


Ich habe meine Kerze ausgelöscht;
Zum offenen Fenster strömt die Nacht herein,
Umarmt mich sanft und läßt mich ihren Freund
Und ihren Bruder sein.


Wir beide sind am selben Heimweh krank;
Wir senden ahnungsvolle Träume aus
Und reden flüsternd von der alten Zeit
In unsres Vaters Haus.

شب

شمع خود را خاموش کرده ام،

شب از پنجرهَ باز به درون می خزد

نرم در آغوشم می کشد و دوست

و برادرم می خواند.

هر دو بیماریم از غربت

هر دو رویاهایی پر احساس نقش می زنیم

و به نجوا از روزگارانی دور سخن می گوییم.

از خانه پدری مان.